Król Salomon, znany z mądrości, nie bał się poruszać trudnych, często kontrowersyjnych tematów. W swoich pismach, zawartych m.in. w Przypowieściach Salomona, Księdze Koheleta, oraz Pieśni nad Pieśniami, podejmował kwestie seksu, alkoholu i pieniędzy w sposób otwarty i bezpruderyjny. Salomon, pomimo swojej pozycji władcy, nie był świętoszkowaty – jego nauki były realne, życiowe, i często szorstkie, ale pełne mądrości, które przetrwały wieki.
Seksualność i relacje
W Pieśni nad Pieśniami, księdze często interpretowanej jako alegoria miłości Boga do człowieka, Salomon opisuje namiętną miłość między mężczyzną a kobietą. Jest to jedna z najbardziej śmiałych biblijnych książek, która otwarcie podejmuje temat erotyzmu. Miłość cielesna nie jest tutaj traktowana jako coś grzesznego, ale jako część Bożego stworzenia.
Fragmenty takie jak:
„Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust! Bo miłość Twoja jest przedniejsza niż wino” (Pnp 1, 2)
czy
„O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak piękna! Oczy twoje są jak gołębice za twoją zasłoną. Włosy twoje jak stado kóz, które schodzą z gór Gilead” (Pnp 4, 1)
pokazują, że Salomon nie unikał tematów seksualności. Wręcz przeciwnie, uwielbienie ciała i namiętność są w tej księdze przedstawione jako wyraz miłości – zarówno duchowej, jak i cielesnej. To zmysłowa pochwała miłości, która ukazuje wrażliwość Salomona na piękno ludzkiego ciała i związków.
Salomon ostrzegał jednak również przed nadużywaniem seksualności, co widać w Przypowieściach:
„Bo usta cudzej żony są słodkie jak miód, a jej usta gładkie jak oliwa. Lecz w końcu jest gorzka jak piołun, ostra jak miecz obosieczny” (Prz 5, 3-4).
Tu Salomon przypomina, że namiętności mogą być zarówno źródłem radości, jak i zguby. Ostrzega przed zdradą i niemoralnymi związkami, które prowadzą do duchowego i fizycznego upadku.
Alkohol – Radość i Zguba
Alkohol, zarówno w postaci wina, jak i innych napojów, był powszechny w starożytnym Izraelu. Salomon rozumiał jego wpływ na ludzkie życie – zarówno jego pozytywne, jak i negatywne skutki. W Księdze Koheleta często pisze o radości z życia, w tym również o piciu wina:
„Idź, jedz z radością swój chleb i pij z ochotą swoje wino, bo już Bóg ma upodobanie w twoich czynach!” (Koh 9, 7).
Jest to jedno z wielu miejsc, gdzie Salomon zachęca do korzystania z przyjemności życia, podkreślając, że radość jest darem od Boga. Wino w tym kontekście jest symbolem radości, ale również umiarkowania i rozwagi. W swojej mądrości Salomon zachęcał do picia z rozwagą, by unikać zguby.
Jednocześnie ostrzegał przed nadmiarem, który może prowadzić do upadku:
„Nie patrz na wino, jak się czerwieni, jak się mieni w kielichu, jak gładko spływa do gardła. Bo w końcu kąsa jak wąż, wypuszcza jad jak żmija” (Prz 23, 31-32).
Salomon był świadomy, że alkohol może być zarówno źródłem radości, jak i upadku moralnego. Umiar, według niego, był kluczem do życia w zgodzie z Bożymi przykazaniami.
Pieniądze i bogactwo
Salomon, będący jednym z najbogatszych ludzi w historii, miał wyjątkowy wgląd w temat pieniędzy i ich roli w życiu. Miał ogromne bogactwa, które sam zgromadził, ale również doskonale rozumiał ich naturę – zarówno pozytywną, jak i niszczącą.
W Przypowieściach podkreślał, że bogactwo nie jest celem samym w sobie:
„Lepiej mało z bojaźnią Pańską niż wielkie skarby z niepokojem” (Prz 15, 16).
Salomon rozumiał, że pieniądze mogą prowadzić do zguby, gdy są traktowane jako cel, a nie narzędzie. Mądrość i bojaźń Boża były dla niego ważniejsze niż bogactwa, które z czasem mogą przemijać. Jednocześnie nie negował roli pieniędzy w życiu – rozumiał, że są one potrzebne, ale przestrzegał przed ich zgubnym wpływem, jeśli stają się główną obsesją człowieka:
„Nie trudź się zdobywaniem bogactwa, zaniechaj swej przezorności!” (Prz 23, 4).
W Księdze Koheleta, Salomon przyznaje, że zgromadził bogactwa i dobra materialne, ale jednocześnie wyznaje, że wszystkie te rzeczy są „marnością” (Koh 2, 11). Jego podejście do pieniędzy wyraża głęboki pesymizm – choć zgromadził ogromne majątki, zrozumiał, że bogactwo nie przynosi trwałej satysfakcji.
Salomon jako Nauczyciel Życia
Salomon był królem, który nie bał się mówić o trudnych tematach. Seks, alkohol i pieniądze były integralną częścią ludzkiego życia, a on rozumiał ich miejsce i potencjalne zagrożenia. Jego nauki były pragmatyczne, a jednocześnie głęboko duchowe – unikał skrajności, zachęcając do umiarkowania, mądrości i rozwagi. Nie unikał tabu, ale podejmował je z perspektywy człowieka, który widział wszystko i rozumiał zarówno przyjemności, jak i zagrożenia związane z tymi aspektami życia.
Salomon, jako nauczyciel życia, był realistą. Nie oferował prostych odpowiedzi, ale zachęcał do refleksji i wyboru drogi mądrości, która prowadzi do prawdziwego zrozumienia i spełnienia.
Dodaj komentarz