Rozdział 9

  1. Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem słupów;
  2. Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
  3. Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
  4. Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
  5. Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
  6. Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
  7. Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
  8. Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
  9. Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
  10. Początkiem mądrości jest bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
  11. Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.
  12. Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie służyła twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
  13. Głupia kobieta jest wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
  14. Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
  15. Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
  16. Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
  17. Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
  18. Ale on nie wie, że tam są umarli, że jej zaproszeni  w głębinach piekła.