- Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
- Abyś zachował rozwagę i aby twoje wargi strzegły wiedzy.
- Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
- Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
- Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła.
- Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są tak niestałe, że nie poznasz ich.
- Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
- Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
- Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
- Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek nie został w cudzym domu;
- I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
- I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
- Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
- O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
- Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
- Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
- Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
- Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
- Niech będzie jak wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
- Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
- Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA i waży on wszystkie jego ścieżki.
- Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
- Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
