- Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
- Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
- Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
- Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
- Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
- Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
- Usta głupiego są jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
- Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
- Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
- Imię PANA jest potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
- Zamożność bogacza jest jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
- Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
- Kto odpowiada, zanim wysłucha, ujawnia głupotę i ściąga na siebie hańbę.
- Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
- Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
- Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
- Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, zdaje się sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
- Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
- Brat obrażony trudniejszy do zdobycia niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
- Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
- Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
- Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
- Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
- Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
