Mądrość jest kobietą, kim jest Głupota?

Mądrość jest kobietą

W Księdze Przysłów Salomona, mądrość nie jest jedynie abstrakcyjnym pojęciem, ale żywą, działającą postacią – uosobioną jako kobieta. Jest to niezwykle silny obraz, który przemawia zarówno do wyobraźni, jak i do serca. Mądrość występuje jako przewodniczka, która woła do ludzi, oferując im życie, bezpieczeństwo i spełnienie. W przeciwieństwie do niej, Głupota również jest personifikowana jako kobieta, lecz jej ścieżki prowadzą do destrukcji.

Mądrość jako kobieta

Salomon przedstawia mądrość jako kobietę, która woła na ulicach, nawołując ludzi do słuchania jej rad. Mądrość staje się dla człowieka przewodniczką, która pokazuje drogę ku życiu, szczęściu i pokoju.

„Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach. Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa: Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy? Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa. Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał; Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście przyjąć mojego upomnienia; Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.” (Prz 1, 20-26).

Mądrość oferuje ochronę przed złem i podstępami, a także pokazuje, jak żyć w zgodzie z Bożymi prawami i nakazami. Jej droga prowadzi do spełnienia duchowego i moralnego, stając się nieocenionym skarbem dla każdego, kto ją wybiera.

Głupota – kobieta ku zgubie

W przeciwieństwie do Mądrości, Głupota również jest przedstawiona jako kobieta – kusząca, lecz prowadząca do zguby. Głupota nie nawołuje do poszukiwania prawdy czy rozwagi, ale raczej do działań impulsywnych, wynikających z pożądliwości i lenistwa.

„Głupia kobieta jest wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie; Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście; Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami: Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi: Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny. Ale on nie wie, że tam są umarli, że jej zaproszeni są w głębinach piekła.” (Prz 9, 13-18).

Głupota oferuje pozory szczęścia, ale jej droga kończy się na zgubie. Jej kuszące wezwania wciągają tych, którzy nie dbają o rozwagę i nie chcą słuchać Mądrości. Warto zwrócić uwagę na to, iż Głupota siedzi „na tronie, na wyżynach miasta” – wskazuje to na większy rozgłos, zasięg działania taj postaci. Pójść za Głupotą zdaje się być bardziej atrakcyjne, choć jest to droga, której krańcem są „głębiny piekła”.

Hymn o dzielnej kobiecie (Prz 31)

To jednak nie koniec ikonicznych postaci kobiecych w księdze Przypowieści. W ostatnim rozdziale znajduje się słynny hymn o dzielnej kobiecie, która jest symbolem cnoty, mądrości i pracowitości. To obraz idealnej żony i matki, której mądrość objawia się w każdym aspekcie życia.

„Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły. Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie. Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia. Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami. Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka. Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym. Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice. Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona. Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie. Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono. Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza. Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat. Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury. Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi. Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi. Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości. Otwiera swe usta mądrze i na jej języku jest prawo miłosierdzia. Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa. Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali: Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.  Wdzięk jest zwodniczy i piękność próżna, lecz kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały. Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.”” (Prz 31, 10-31).

Dzielna kobieta to osoba przedsiębiorcza, dbająca o dobro swojej rodziny, zaradna, a jednocześnie pełna mądrości duchowej. Jej życie jest przykładem tego, jak mądrość może przemieniać codzienność i relacje międzyludzkie.

Mądrość jako przewodniczka

Mądrość, jako personifikacja kobiety, staje się przewodniczką dla każdego, kto zdecyduje się nią kierować. Salomon podkreśla, że wybór Mądrości prowadzi do życia, zaś wybór Głupoty kończy się zgubą. Wybierając mądrość, człowiek zdobywa duchowe bogactwo, które trwa przez całe życie.